Pankreatik Lipaz
Parvovirüs Antijen Testi
Potasyum (K)
| Test Adı | : | Potasyum |
| Diğer Adları | : | K, K+ |
| Analiz Metodu | : | Potansiyometri |
| Örnek Türü | : | Serum, Heparinli Plazma, İdrar |
| Örnek Özellikleri | : | Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | Serum ve plazma: 2-8 ºC’ de 3 gün, -20 ºC’ de 6 ay İdrar: -20 ºC’ de 3 hafta |
| İnterferans | : | Lipemi, İkterus, Hemoliz |
| Kısa Açıklama | : | Potasyum, hücre içi sıvılarda baskın elektrolit olarak önemli fizyolojik işlevlere sahiptir ve özellikle sinir iletimi, kas kasılması ve sıvı dengesi için kritik bir role sahiptir. Kan potasyum değerlerinin her zaman toplam vücut potasyum depolarının bir yansıması olmadığı bilinmelidir. Toplam vücut potasyumunda ciddi eksiklikler olmasına rağmen kandaki potasyum değerleri normal olabilir. |
| Konsantrasyonda Artma (HİPERKALEMİ) | : | Hiperkalemi istirahat membran potansiyelini artırır. Bu durum hücreyi aşırı uyarılabilir olmaya yatkın hale getirir ve en ciddi sonucu kardiyak aritmiler ve hatta arrest olan kas ve sinir uyarılabilirliği ile sonuçlanır. Transellüler kaymalar: Potasyumun hücre içi sıvıdan (ISS) hücre dışı sıvıya (ESS) kayması önemli doku nekrozu, egzersiz (özellikle atlarda), üroperitoneum, hipertonisite (örn.diabetes mellitus), insülin eksikliği ve potansiyel olarak hiperkloremik metabolik asidoz durumlarında olur. Azalmış böbrek atılımı: Hiperkalemi, anürik veya oligürik akut böbrek yetmezliği, idrar yolu tıkanıklığı veya rüptürü (yukarıda belirtildiği gibi) ve hipoaldosteronizmin (Addison hastalığı) bir özelliğidir. Asidoz (metabolik veya respiratorik) potasyum atılımını azaltır ve distal nefronda rezorpsiyonu teşvik eder. Atılımın azalması, bazolateral Na/K pompasının aktivitesinin azalmasına ve ana hücrelerin apikal membranının daha yüksek direncine bağlıdır. Azalmış atılımın aynı zamanda artmış renal amonyak oluşumuna da bağlı olduğu düşünülmektedir; idrarda potasyum atılımını sağlayan luminal K kanallarını etkileyebilir. |
| Konsantrasyonda Azalma (HİPOKALEMİ) | : | Hipokalemi, hücrelerin istirahat membran potansiyelini azaltır. Bu, kas güçsüzlüğü ve aritmilere neden olur. Hipokalemi ayrıca böbrek tübülleri üzerindeki ADH etkisini engeller. Hipokalemi ayrıca proksimal ve distal tübüllerde hidrojen atılımını uyararak metabolik alkaloza katkıda bulunur veya neden olur. Önceden var olan bir metabolik alkalozda, potasyumun tükenmesi proksimal ve distal tübüllerde renal hidrojen atılımını uyararak alkalozu şiddetlendirebilir. Hipokalemi genellikle gastrointestinal veya renal potasyum kayıplarından kaynaklanır. Azalmış alım: Bu durum, atlar ve inekler dahil olmak üzere büyük hayvanlarda anoreksi ile ortaya çıkar. Böbrek, bu türlerde anoreksi ile ortaya çıkan hızlı potasyum düşüşünü önlemek için potasyum atılımını yeterince hızlı azaltamaz. Küçük hayvanlarda alımın azalması, ek potasyum kayıpları olmadığı sürece nadiren hipokalemi ile sonuçlanır. Düşük potasyumlu diyetlerle beslenen kedilerde hipokalemi görülebilir. Gastrointestinal kayıplar: Nedenleri arasında kusma, abomasum stazı, mide veya abomasum çıkış tıkanıklığı veya torsiyonu ve ishal yer alır. Köpek ve kedilerde şiddetli ishal ve kusma da hipokalemiye neden olabilir. Transselüler kaymalar: Potasyumun ESS’den ISS’ye kayması, alkalemi, insülin veya uygulaması ve katekolamin salınımı ile sonuçlanan birincil solunum veya metabolik alkaloz ile gerçekleşir. Alkalemiye bağlı transselüler kayma genellikle potasyumda küçük değişiklikler meydana getirir. Solunum alkalozu ile ortaya çıkan hipokalemi genellikle geçicidir ve kronik solunum alkalozu olan insan hastalarda görülmez. Böbrek kayıpları: Renal potasyum kayıpları çeşitli mekanizmalarla gerçekleşebilir, bunlardan en önemlisi geç distal tübül ve toplayıcı tübüllerin ana hücrelerinde potasyum atılımı karşılığında sodyum emilimini uyaran aldosterondur. Üçüncü boşluk kayıpları/sekestrasyon: Vücut boşluklarında sıvı birikmesi (peritonit gibi) veya gastrointestinal sistemin şişmesi (volvulus gibi) hipokalemiye neden olabilir. Sığırlarda hipokalemi sendromu: Buzağılamadan sonraki ilk 3 aydaki süt sığırları, zayıflık, yatma, kas tonusunda azalma ve depresyon şeklinde kendini gösteren hipokalemik bir sendroma yatkındır. |
Protein:Kreatinin Oranı, İdrar
| Test Adı | : | Protein:Kreatinin Oranı, İdrar |
| Diğer Adları | : | İdrar Protein:Kreatinin Oranı, UPC, UPCR, İdrar Protein/İdrar Kreatinin Oranı, UP:UC |
| Analiz Metodu | : | Kolorimetrik, Kantitatif |
| Örnek Türü | : | İdrar |
| Örnek Özellikleri | : | İdrar analizi için numuneler sızdırmaz, katkı maddesi içermeyen kaplarda gönderilmelidir. İdeal olarak, idrar her zaman hematoloji ve klinik kimya için kanla aynı zamanda ve herhangi bir tedavi (intravenöz sıvılar dahil) uygulanmadan önce toplanmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | +18-25 ºC’de 4 saat, +2-8 ºC’ de 12 saat , -20 ºC’ de 72 saat. |
| İnterferans | : | UPC idrardaki kanın derecesiyle kabaca orantılı olarak artacaktır. Yine idrar yolu enfeksiyonu varlığı sonucu olumsuz etkiler. İmmünsüpresif kortikosteroid dozları da köpeklerde UPC’yi hafif derecede artırabilir. |
| Kısa Açıklama | : | İdrar protein:kreatinin oranları (UPC) genellikle aşırı proteinüri olan hayvanlarda yapılır. Bu test ile aranan glomerüler veya tübüler proteinüri veya her ikisinin bir kombinasyonu, yani glomerül veya tübüllerde proteinüriye neden olan renal disfonksiyonun kanıtıdır. Test aktif piyüri, hematüri veya bakteriürisi olanlarda yapılmamalıdır. Ancak, hematüri veya piyürisi olan bir hastada, bu duruma neden olan durum giderildikten sonra test yapılabilir. UPC, idrardaki protein konsantrasyonunu standardize etmek için ölçülür. Kreatinin çoğu glomerulus tarafından serbestçe süzülür ancak tübüller tarafından emilmez veya salgılanmaz, yani glomerulus tarafından süzüldükten sonra nispeten sabit kalır. Gerçekte, idrarda protein miktarını belirlemenin en doğru yöntemi, 24 saat boyunca idrarla ne kadar protein atıldığını ölçmektir. Ancak bu doğal olarak birçok hastada mümkün değildir ve rastgele gün ortası idrar örneklerinde (spot idrar) yapılan UPC testi, idrar protein kaybını ölçmek için 24 saatlik idrar toplama ile iyi korelasyon gösterir. UPC, idrar konsantrasyonundaki değişkenlik için idrar protein seviyelerini normalleştirir. Normalde düşük olması beklenen bu oranın artması, böbreklerden protein sızıntısının bir göstergesi olabilir ve böbrek hastalığının bir belirtisi olarak değerlendirilir. Özellikle kronik böbrek hastalıklarında bu oranın izlenmesi, hastalığın yönetimi ve prognozun belirlenmesinde yardımcı olur. IRIS değerlendirmesine göre UPC değeri 0,2’den küçükse non-proteinürik; kedilerde 0,2-0,5, köpeklerde ise 0,2-0,5 arasında ise sınırda proteinüri; kedilerde 0,4’den, köpeklerde ise 0,5’den büyükse proteinüri olarak tanımlanır. |
| Konsantrasyonda Artma | : | – |
| Konsantrasyonda Azalma | : | – |
Protein, Total
| Test Adı | : | Protein, Total |
| Diğer Adları | : | TP, Total Protein, Toplam Protein, Serum veya Plazma Protein |
| Analiz Metodu | : | Kolorimetrik |
| Örnek Türü | : | Serum, Plazma (EDTA veya Heparin) |
| Örnek Özellikleri | : | Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | 2-8 C ºde 3 gün ,-20 C ºde en az 6 ay |
| İnterferans | : | Lipemi, Hemoliz, İkterus |
| Kısa Açıklama | : | Total protein (TP), hayvanların kan serumunda bulunan tüm proteinlerin bir ölçüsüdür ve albümin ve globülin gibi protein fraksiyonlarını içerir. Serumda düz polipeptitlerin yanı sıra glikozile ve lipitle ilişkili formlar da dahil olmak üzere yüzlerce farklı protein türü vardır. TP, albümin ve globülinlerin bir bileşiminden oluştuğu için (TP = Albümin + Globulinler), sonuç tek başına yorumlanmaz, daha ziyade albümin ve globülinlerdeki değişiklikler bağlamında yorumlanır (bağımsız olarak ve birbirleriyle ilişkili olarak). Albümin genellikle plazmadaki toplam protein konsantrasyonunun yaklaşık yarısını oluşturur. |
| Konsantrasyonda Artma | : | – |
| Konsantrasyonda Azalma | : | – |
Test Rehberi
Yayın Tarihi: 14 Mayıs 2024
Son Düzenleme: 30 Temmuz 2024