Kalsiyum, İyonize (Ca2+)
| Test Adı | : | İyonize Kalsiyum |
| Diğer Adları | : | Ca2+, Serbest Kalsiyum |
| Analiz Metodu | : | İyon Seçici Elektrot (ISE) |
| Örnek Türü | : | Serum, Heparinli Plazma, Tam Kan (Heparin) |
| Örnek Özellikleri | : | EDTA ve sitratlı tüpler kullanılmaz. Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | Serum: 2-8 ºC’de 24 saat, dondurulmaz. Tam Kan: 2-8 ºC’de 4 saat, dondurulmaz. |
| İnterferans | : | EDTA, Sitrat, pH (Asidoz), Havayla temas, uzun süre saklama, Lipemi, İkterus, Hemoliz |
| Kısa Açıklama | : | İyonize kalsiyum, vücutta serbest dolaşan ve fizyolojik olarak aktif olan kalsiyum formudur. Kas kontraksiyonları, sinir iletimi, enzim aktiviteleri ve kan pıhtılaşması gibi birçok kritik biyolojik süreçte rol oynar. Kalsiyum, kemik sağlığı ve yapısının korunması için de önemlidir. Klinik biyokimya panelinde ölçülen total kalsiyum (tCa), önemli ölçüde proteine bağlı bir bileşen içerir ve biyolojik olarak aktif olan iyonize kalsiyumun durumunu tam anlamıyla yansıtmayabilir. Hücreler tarafından kolayca kullanılabilen serbest iyonize kalsiyum (iCa2+), fizyolojik kalsiyum durumunun toplam kalsiyumdan daha doğru bir göstergesidir. Bu form, aynı zamanda PTH, D vitamini ve kalsitonin gibi kalsiyum homeostazında etkili olan hormonları uyaran veya baskılayan kalsiyum çeşididir. |
| Konsantrasyonda Artma (HİPERKALSEMİ) | : | İyatrojenik: Aşırı kalsiyum takviyesi verilmesi. Primer ve sekonder hiperparatiroidizm: Beslenmeye bağlı sekonder hiperparatiroidizm veya renal sekonder hiperparatiroidizm nedeniyle PTH seviyelerinin artması, serbest iyonize kalsiyum düzeylerini yükseltebilir. Böbrek Hastalıkları: Kronik böbrek hastalığı olan köpeklerde yüksek total kalsiyum, genellikle anyon kompleksli kalsiyum artışına bağlıdır. Serbest iyonize kalsiyum nadiren yükselir. Kronik böbrek hastalığı olan atlarda genellikle normal albümin seviyesi ile yüksek total kalsiyum bulunur, bu da muhtemelen serbest iyonize kalsiyumun da yüksek olduğunu gösterir (atlarda serbest iyonize kalsiyum genellikle ölçülmez). Akut böbrek hasarı ve kronik böbrek hastalığı olan kedilerde serbest iyonize kalsiyum yüksek olabilir. Malignite: Kemik yıkımı ve kalsiyum serbest bırakımı ile ilişkilendirilen kanser türleri. Bu durumun mekanizmaları arasında paratiroid hormonuyla ilişkili peptidin (PTHrP) tümörler tarafından üretilmesi (örneğin, köpeklerde lenfoma ve apokrin anal kese adenokarsinomu, atlarda skuamöz hücreli karsinom), D vitamini üretimi (örneğin, histiyositik sarkom, köpeklerde lenfoma) ve lokalize osteoliz (örneğin, multipl miyelom) bulunur. Vitamin D Toksisitesi: Aşırı D vitamini alımı veya üretimi. |
| Konsantrasyonda Azalma (HİPOKALSEMİ) | : | İyatrojenik: Köpeklere büyük miktarda sitrat içeren sıvıların verilmesi (yoğun kan veya plazma transfüzyonları) serbest iyonize hipokalsemiye ve buna bağlı olarak klinik güçsüzlük belirtilerine yol açabilir. Furosemid kullanımı da ciddi olabilen düşük serbest iyonize kalsiyum ile ilişkilidir. Hipoparatiroidizm: Kedi ve köpeklerde çok nadirdir. Böbrek Yetmezliği: Kalsiyumun vücut dışına atılımının artması. Kronik böbrek hastalığı olan köpek ve kedilerde serbest iyonize kalsiyum seviyeleri düşük olabilir (total kalsiyum seviyeleri normal, artmış veya yüksek olabilir, bu nedenle total kalsiyum seviyelerinden serbest iyonize kalsiyum seviyeleri tahmin edilemez). Bu durum sekonder renal hiperparatiroidizmi tetikleyebilir (düşük iyonize kalsiyum, PTH salgılanmasını uyarır ve bu da düşük serbest iyonize kalsiyumu düzeltmek için osteoliz ile sonuçlanır). Bu nedenle kronik böbrek hastalığı olan hayvanlarda “lastik çene” gelişebilir (uzun süreli osteoliz nedeniyle serbest iyonize kalsiyum seviyelerini korumak amacıyla), ancak bu durum köpeklerde çok nadir görülür. Böbrek hastalığı olan köpeklerde düşük serbest iyonize kalsiyum, yüksek fosfat seviyelerine sahip hastalarda görülmekle birlikte, artmış anyon kompleksleşmesinden ziyade D vitamini üretimindeki eksikliğe veya böbrek tübüllerinin PTH’ye yanıt verememesine bağlanmaktadır. Kedilerde idrar yolu tıkanıklığı da düşük serbest iyonize kalsiyum ve normal total kalsiyum seviyeleri ile sonuçlanabilir. D Vitamini Eksikliği: Yetersiz D vitamini alımı veya üretimi. Malabsorpsiyon: Kalsiyumun bağırsaklardan emiliminin yetersiz olması. Hipomagnezemi: Düşük magnezyum seviyeleri, kalsiyum metabolizmasını etkileyebilir. Hipertiroidizm: Aşırı aktif tiroid bezine sahip kedilerde serbest iyonize kalsiyum düşük olabilirken, total kalsiyum seviyeleri normal olabilir. Bu durum, kedilerde hiperparatiroidizme yol açabilir (muhtemelen düşük serbest iyonize kalsiyum nedeniyle) ve patolojik bir görünüm sergileyebilir. Laktasyonla ilişkili hipokalsemi: Sığırlarda süt humması ve diğer türlerde eklampsi, hipokalsemiye neden olabilir. Diğer nedenler: Taylarda görülen idiyopatik hipokalsemi, atlarda aşırı, diyet eksiklikleri (çoğu türde), otlayan hayvanlarda oksalat toksisitesi, atlarda gastrointestinal bozukluklar, tüm hayvanlarda sepsis ve hipertermi. |
Kalsiyum, Total (Ca)
| Test Adı | : | Kalsiyum, Total |
| Diğer Adları | : | Ca, tCa, Total Kalsiyum, Toplam Kalsiyum, Total Serum Kalsiyum |
| Analiz Metodu | : | Kolorimetrik |
| Örnek Türü | : | Serum, Heparinli Plazma, İdrar |
| Örnek Özellikleri | : | Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | Serum ve plazma: 20-25 ºC’ de 7 gün , 2-8 ºC’ de 3 hafta , -20 ºC’ de 8 ay İdrar: 20-25 ºC’ de 2 gün , 2-8 ºC’ de 4 gün , -20 ºC’ de 3 hafta |
| İnterferans | : | Lipemi, İkterus, Hemoliz |
| Kısa Açıklama | : | Kalsiyum, hayvanların kemik sağlığı, kan pıhtılaşması, sinir iletimi ve kas fonksiyonları için kritik bir mineraldir. Total serum kalsiyumu üç ana formdan oluşur. Serbest iyonize kalsiyum (toplamın yaklaşık %50-55’i) Proteine bağlı kalsiyum (toplamın yaklaşık %35-45’i) Bikarbonat, sitrat, laktat ve fosfat gibi anyonlarla kompleks oluşturmuş kalsiyum (toplamın yaklaşık %5-10’u). İyonize veya serbest kalsiyum (iCa2+), kalsiyumun metabolik olarak aktif formudur ve vücut bu formu algılar ve buna tepki verir. |
| Konsantrasyonda Artma (HİPERKALSEMİ) | : | Hiperkalsemi köpekler ve atlar arasında kedilere ve ineklere göre daha sık görülmesine rağmen hiçbir türde yaygın değildir. Bir hastanın kalsiyum seviyelerinin değerlendirilmesi, albümin konsantrasyonu dikkate alınarak yapılmalıdır. Hipoalbüminemik bir hayvanda, referans aralığının üst sınırına yakın bir kalsiyum sonucu, hiperkalseminin nedenlerinin değerlendirilmesi veya serbest iyonize kalsiyum seviyelerinin ölçülmesini gerektirebilir. Hiperkalsemi kalp, böbrekler, gastrointestinal sistem, iskelet kası ve sinir dokusu üzerinde önemli etkilere sahip olabilir ve belirtilerin şiddeti hiperkalseminin şiddeti ve gelişim hızına bağlıdır. Çeşitli türlerde hiperkalseminin en yaygın nedenleri, köpeklerde malignant hiperkalsemi ve Addison hastalığı, atlarda kronik böbrek hastalığı ve sığırlarda iyatrojenik kalsiyum uygulamasıdır. Kedilerde hiperkalsemi nadirdir, ancak çoğunlukla idiyopatik hiperkalsemi ve kanser (lenfoma değil, daha çok karsinomlar) ve daha az sıklıkla böbrek hastalığı ile görülebilir. İyatrojenik: Tiazid diüretikler, sistemik kalsiyum uygulaması Fizyolojik: Genç, büyümekte olan hayvanlarda yetişkinlere göre biraz daha yüksek olabilir. Primer hiperparatiroidizm: Hem köpeklerde hem de kedilerde paratiroid adenom veya karsinomu veya hiperplazisinden kaynaklanmaktadır. Malignant hiperkalsemi: Genellikle hiperkalsemi indükleyici bir hormonun, genellikle PTH ile ilişkili protein veya PTHrP’nin sistemik salgılanmasına bağlıdır. Lokal osteoliz: Nadirdir. En yaygın nedeni multipl miyelomdur. Addison hastalığı: Genellikle köpekleri etkiler. Hipoadrenokortisizmli köpeklerin %28-45 kadarında yüksek total kalsiyum vardır. Hipervitaminoz D: D vitamini bağırsakta kalsiyum ve fosfat emilimini teşvik eder, bu nedenle eş zamanlı yüksek kalsiyum ve fosfat aşırı D vitaminine bağlı bozuklukların karakteristiğidir. Renal hastalık: Genellikle küçük hayvanlarda kronik böbrek hastalığında total kalsiyum normaldir veya azalmıştır. Ancak vakaların %10-20’sinde (özellikle kalıtsal böbrek hastalığı olan köpeklerde) total kalsiyum artabilir. Bununla birlikte, serbest iyonize kalsiyum total kalsiyum değerlerinden tahmin edilemez. |
| Konsantrasyonda Azalma (HİPOKALSEMİ) | : | Hipokalsemi, sinir ve kas hücrelerinin daha hassas hale gelmesiyle kas ve sinir uyarılabilirliğini artırır. Köpeklerde hipokalsemi kas titremeleri, konvülsiyonlar, ataksi ve güçsüzlük gibi belirtilerle kendini gösterir. Atlarda ise senkronize diyafragma flutter, tetani, stilize yürüyüş, kas titremeleri, çiğneyememe, yatma, konvülsiyonlar ve kardiyak aritmiler şeklinde belirtiler görülür. İneklerde ise genellikle güçsüzlük ve yatma görülür. Toplam kalsiyum sonuçları, serbest iyonize kalsiyum seviyeleri ile her zaman korelasyon göstermez. Tüm türlerde hipokalseminin en yaygın nedeni düşük albümindir. Diğer yaygın nedenler böbrek hastalığı (köpekler, kediler), pankreatit (köpekler), gastrointestinal hastalık (atlarda kolik) ve süt hummasıdır (sığır). Artefakt: EDTA veya Sitrat kullanımı İyatrojenik: Sodyum fosfat lavmanları, kalsitonin uygulaması. Azalmış protein bağlanması: Bu hipoalbümineminin bir sonucudur. Primer Hipoparatirodizm: Bu durum çoğunlukla köpeklerde, bazı kedilerde ve nadiren atlarda rapor edilmiştir. Nutrisyonel sekonder hiperparatiroidizm: Bu durum, diyette kalsiyum ve fosfat dengesizliği olan tüm türlerde ortaya çıkabilir. Ortaya çıkan düşük serbest iyonize kalsiyum PTH’yi uyarır, bu da kalsiyumu geri kazandırır ancak kemik kalsiyumunu tüketir. Hipovitaminoz D: Diyet eksikliği veya diğer nedenler. Renal sekonder hiperparatiroidizm: Bu durum köpekler, kediler ve sığırlarda kronik böbrek hastalığına bağlı olabilir ve düşük D vitamininden kaynaklandığı düşünülmektedir. Gastrointestinal hastalıklar: Hipokalsemi gastrointestinal bozuklukları olan atlarda (kolik, enterokolit, endotoksemi) sıklıkla görülebilir ve bazı atlarda kalsiyum içeren solüsyonlarla tedavi gerektirecek kadar şiddetli olabilir. Protein kaybettiren enteropatisi olan bazı köpeklerde de hipokalsemi oluşabilir. Renal kayıplar: PTH eksikliği, PTH’ye direnç veya tübüllerin kalsiyumu emememesi gibi çeşitli mekanizmalar nedeniyle böbreklerde kalsiyum kaybında artış meydana gelebilir. Gebelik, doğum veya laktasyon hipokalsemisi/eklampsi: Doğum hipokalsemisi (süt humması) en sık yüksek verimli süt ineklerinde görülür ve parezis ile sonuçlanır. |
Kedi AIDS Testi
Kedi Coronavirüs IgG
Kedi Lösemi Testi
Klor (Cl)
| Test Adı | : | Klor |
| Diğer Adları | : | Cl, Klorür |
| Analiz Metodu | : | Potansiyometri |
| Örnek Türü | : | Serum, Heparinli Plazma, İdrar |
| Örnek Özellikleri | : | Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | Serum ve plazma: 20-25 ºC’ de 8 saat , 2-8 ºC’ de 7 gün İdrar: 2-8 ºC’ de 7 gün |
| İnterferans | : | Lipemi |
| Kısa Açıklama | : | Klor, sodyum ile bulunan başlıca ekstraselüler anyondur. Klor osmolalite ve asit-baz dengesi için önemlidir. Klor, sodyum ile 1:1 oranında bulunduğundan (plazmada sodyumdan biraz daha düşük olmasına rağmen), klordaki değişiklikler her zaman sodyum ile yorumlanmalıdır. Serbest sudaki değişiklikler ve klor ve sodyum kazanımı veya kaybı, klor konsantrasyonundaki bir değişiklik için ana mekanizmalardır. Klordaki bir değişikliğin serbest sudan mı yoksa asit-baz bozukluğundan mı kaynaklandığını belirlemek için klor sonucunu düzeltmemiz, yani sonuçları sodyumdaki (serbest suyu yansıtan) değişiklikleri dikkate alacak şekilde değiştirmemiz gerekir. Klor konsantrasyonu, aşağıdaki formül kullanılarak serbest sudaki (veya sodyum konsantrasyonundaki) değişiklikler için düzeltilebilir. Düzeltilmiş Cl– = (normal Na+/ölçülen Na+) x ölçülen Cl (Normal Na+ sodyum referans aralığının orta noktasıdır.) Düzeltilmiş klor daha sonra sağlanan klorür referans aralığına göre yorumlanır. |
| Konsantrasyonda Artma (HİPERKLOREMİ) | : | Artefakt: Antikonvülsan ilaçlar (Kloru ölçmek için kullanılan iyon seçici elektrot ne yazık ki klorür için spesifik değildir. Bromür gibi diğer anyonları da algılar ve bunları “klorür” olarak ölçer.) İyatrojenik: Cl içeren sıvıların verilmesi (Amonyum klorür gibi). Primer normal anyon açığı (hiperkloremik) metabolik asidoz (böbrek tarafından klorür tutulması ile bikarbonat kaybı ile ilişkili): Böbrek yetmezliği, proksimal ve distal renal tübüler asidoz. Kompanze metabolik asidoz (böbrek tarafından klorür tutulmasıyla birlikte bikarbonat kaybıyla ilişkili): Böbrek, birincil solunum alkalozuna (hipokapne veya hiperventilasyon) telafi edici bir yanıt olarak bikarbonat atar ve klorür tutar. |
| Konsantrasyonda Azalma (HİPOKLOREMİ) | : | Düşük klor, ister birincil asit-baz bozukluğu ister birincil solunum asit-baz bozukluğuna kompanze edici bir yanıt olsun, klorüre duyarlı (veya klorürden yoksun) bir metabolik alkalozla ilişkilidir. Normal bir anyon açığı ile bikarbonat konsantrasyonlarının artması beklenir. Ancak, birincil metabolik alkaloza neden olan hastalık durumu (örn. kusma, abomazal çıkış obstrüksiyonu) sıklıkla laktik asidoza da neden olur (hipovolemi nedeniyle), bu nedenle bikarbonat konsantrasyonları beklendiği gibi artmayabilir ve anyon açığı yüksek olabilir (ölçülmeyen bir anyon olan laktik asit birikimini yansıtır). İyatrojenik: Sodyumdan zengin sıvı verilmesi, diüretikler Klor zengin sıvı kaybı: Küçük hayvanlarda mide içeriğinin kusması, atlarda belirgin ptyalizm ve gastrik reflü, atlarda büyük kolon veya çekal ishal (klorür atların ileum ve kolonunda emilir), gastrointestinal ülserler (atlar). Renal hastalıklar ve atlarda aşırı terleme (KCl kaybı) |
Kolesterol, Total
| Test Adı | : | Kolesterol, Total |
| Diğer Adları | : | TC, Toplam kolesterol, Kolesterol |
| Analiz Metodu | : | Kolorimetrik |
| Örnek Türü | : | Serum, Plazma (EDTA, Li Heparin), Vücut sıvıları |
| Örnek Özellikleri | : | Köpekler ve kediler yaklaşık 12 saat aç bırakılmalıdır. Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | 2-8 ºC’ de 7 gün, -20 Cº de 3 ay |
| İnterferans | : | Hemoliz, Lipemi, İkterus |
| Kısa Açıklama | : | Kolesterol vücutta en yaygın bulunan steroiddir. Kolesterol esterlerinin, safra asitlerinin ve steroid hormonlarının önemli bir öncüsüdür. Kolesterol, hücre zarlarının yapısında önemli bir rol oynar. Besinlerden elde edilir ve in vivo olarak karaciğerde (ana bölge) ve diğer dokularda (bağırsaklar, adrenal bezler ve üreme organları) asetil-KoA’dan sentezlenir. Kolesterol ölçümü hepatik fonksiyon, gastrointestinal hastalık ve metabolik bozuklukların bir göstergesi olabilir. |
| Konsantrasyonda Artma (HİPERKOLESTEROLEMİ) | : | İyatrojenik: Ekzojen kortikosteroidler Nefrotik sendrom: Ödem, hipoalbüminemi, hiperkolesterolemi ve proteinüri ile karakterizedir. Amiloidoz, immün-kompleks glomerülonefrit gibi glomerüler hasardan kaynaklanır. Hipotiroidizm: Köpeklerde hipotiroidizm, artan LDL ve HDL nedeniyle kolesterolde hafif ila belirgin yükselmelerle ilişkilidir. Kolesterol konsantrasyonunun >750 mg/dL olması ateroskleroz riski ile ilişkilidir. Kolestazis: Kolesterol normalde safra ile atılır. Kolestazis, lipoprotein-X adı verilen kolesterolden zengin bir lipoproteinin üretilmesine neden olabilir. Hiperadrenokortisizm: Hiperkolesterolemi, periferik insülin direncine ve karaciğerdeki LDL reseptörlerinin aşağı regülasyonuna bağlı olduğu düşünülen LDL artışına bağlıdır. Kortikosteroidler ayrıca hormona duyarlı lipazı uyararak lipoliz ve VLDL üretiminde artışa neden olur. Kalıtsal lipid metabolizması bozuklukları: Rottweiler, Shetland Sheepdog ve Dobermanlarda ailesel hiperkolesterolemi bildirilmiştir. |
| Konsantrasyonda Azalma (HİPOKOLESTEROLEMİ) | : | Düşük kolesterol, kolesterol içeren lipoproteinlerin (LDL, HDL, VLDL) sayısındaki azalmadan veya bu lipoproteinlerin kolesterol içeriğindeki azalmadan kaynaklanabilir. Düşük kolesterolün en yaygın nedenleri köpeklerde protein kaybettiren enteropati, kedi ve köpeklerde ise kanserdir. Apoprotein üretiminde genetik kusur. Azalmış emilim: Malabsorpsiyon ve sindirim sorunları, örneğin protein kaybettiren enteropatiler, ekzokrin pankreas yetmezliği. Azalmış üretim: Karaciğer kolesterol üretiminin ana bölgesi olduğundan, düşük kolesterol değerleri kronik karaciğer hastalıklarında, sentetik karaciğer yetmezliğinde (akut veya kronik) ve portosistemik şantlarda (edinilmiş veya doğuştan) görülebilir. |
Köpek Herpes Virüsü IgG Testi
Köpek Herpes Virüsü IgM Testi
Kreatinin (Crea)
| Test Adı | : | Kreatinin |
| Diğer Adları | : | Crea, Creat |
| Analiz Metodu | : | Jaffe Reaksiyonu (Kolorimetrik) veya Sarkozin oksidaz (Enzimatik) |
| Örnek Türü | : | Serum, Plazma (EDTA veya Heparin), İdrar, Vücut sıvısı |
| Örnek Özellikleri | : | Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | Serum ve plazma: 2-8 ºC’ de 7 gün , -20 ºC’ de 3 ay İdrar: 20-25 ºC’ de 2 gün, 2-8 ºC’ de 6 gün , -20 ºC’ de 6 ay |
| İnterferans | : | Lipemi, Hemoliz, İkterus |
| Kısa Açıklama | : | Kreatinin, kaslardaki kreatin fosfatın metabolize edilmesi sonucu oluşan bir atık üründür. Ek ve nispeten küçük bir kaynak da kas dokusu tüketimi sırasında alınan ve bağırsaklardan emilen kreatinindir. Kreatinin glomerülden serbestçe filtre edilir ve tübüllerde geri emilmez. Bu nedenle kreatinin, diyet veya protein katabolizmasından etkilenmediği için çoğu türde BUN’a kıyasla daha güvenilir bir glomerular filtrasyon oranı/hızı (GFR) ölçüsü olarak kabul edilir. Üre azotu ve kreatinin her zaman birlikte ve glomerüler filtrasyon hızıyla ilişkili olarak yorumlanmalıdır. |
| Konsantrasyonda Artma | : | Uluslararası Böbrek İlgi Topluluğu (IRIS), hayvanlarda 48 saat içinde kreatinin değerindeki küçük değişikliklerin (köpek ve kedilerde >0,2 mg/dL) akut böbrek hasarına işaret ettiğini belirtir. Azalmış GFR: Azotemi veya prerenal, renal veya post-renal nedenlere bağlı azalmış GFR ile kreatinin artacaktır. Kreatinin, aslında duyarsız bir belirteçtid. GFR (inülin klirensine dayalı) ile ölçülen böbrek fonksiyonunda yaklaşık 1/3 azalma ve böbrek kütlesinde %75 azalma ile artar. Yüksek bireysellik indeksi nedeniyle, zaman içinde bireysel hayvanlardaki değişikliklerin izlenmesi, böbrek fonksiyonundaki (GFR) azalmanın, sonuçları önceden belirlenmiş bir referans aralığıyla karşılaştırmaktan daha hassas bir göstergesi olabilir. |
| Konsantrasyonda Azalma | : | Azalmış kas kütlesi: Kreatinin, vücut ağırlığına bağlı olarak küçük köpek ırklarında daha düşük olma eğilim gösterir. Genç köpekler, muhtemelen daha düşük kas kütlesi nedeniyle yetişkin köpeklerden daha düşük kreatinin değerine sahiptir. Azalmış üretim: Açlık veya kaşeksiden kaynaklanan kas kütlesi kaybı kreatinin konsantrasyonlarını azaltabilir. Artmış glomerüler filtrasyon hızı: Bu durum portosistemik şantı olan hayvanlarda görülür. Bu tür hastalarda üre azotu da karaciğerde üre sentezinin azalması nedeniyle sıklıkla düşüktür. Bu durum gebelik sırasında da ortaya çıkar (artan kalp debisi nedeniyle). |
Kreatinin kinaz (CK)
| Test Adı | : | Kreatin kinaz (CK) |
| Diğer Adları | : | CK, Kreatin fosfokinaz, CPK |
| Analiz Metodu | : | IFCC |
| Örnek Türü | : | Serum, Plazma (EDTA, Li Heparin) |
| Örnek Özellikleri | : | Kanın tam pıhtılaşmasını takiben, serumu ayırmak için 1500-2000g’de santrifüj yapılmalıdır. |
| Örnek Muhafazası | : | 20-25ºC’ de 2 gün, 2-8ºC’ de 7 gün -20ºC’de 4 hafta |
| İnterferans | : | Hemoliz, Lipemi, İkterus |
| Kısa Açıklama | : | Kreatin kinaz (CK), özellikle kas dokusunda bulunan ve enerji metabolizmasında önemli bir rol oynayan bir enzimdir. CK, kas hasarı durumunda kan dolaşımına salınır, bu nedenle bu enzimin seviyeleri, kas hasarının ve bazı kas hastalıklarının tanısında kullanılır. CK testi, özellikle hayvanlarda kas hasarının belirlenmesinde ve kas hastalıklarının teşhisinde kullanılır. Bu test, veteriner hekimler tarafından özellikle fiziksel travma veya miyopati şüphesi olan hayvanlarda sıklıkla tercih edilir. |
| Aktivitesinde Artma | : | Miyopati (Kas Hastalıkları): Miyozit, kas distrofisi veya diğer kas hastalıkları gibi kas dokusunun bozulması, CK seviyelerinde artışa neden olur. Fiziksel Travma: Kazalar, düşmeler veya yoğun egzersiz gibi fiziksel travmalar doğrudan kas hasarına ve dolayısıyla CK seviyelerinde artışa yol açabilir. Cerrahi Müdahaleler: Cerrahi operasyonlar sırasında kas dokusuna verilen zarar da CK seviyelerini yükseltebilir. Isı Vuruşu ve Kramp: Aşırı sıcaklık ve kas krampı gibi durumlar da kas dokusunu stres altına alarak CK seviyelerinin artmasına neden olabilir. |
| Aktivitesinde Azalma | : | CK seviyelerinde belirgin bir azalma genellikle klinik olarak önemli değildir. |
Test Rehberi
Yayın Tarihi: 8 Mayıs 2024
Son Düzenleme: 30 Temmuz 2024